Mentoring

Pracuję z klientami jako leadership i executive coach i mentor. Wiele osób pyta mnie czym się różni coaching od mentoringu oraz co powinni wybrać?
Obie relacje mają wiele cech wspólnych i jest ich więcej niż różnic. Po pierwsze są to relacje partnerskie, nakierowane na rozwój klienta. Ponadto, zarówno coaching oraz mentoring pozostawiają decyzyjność po stronie klienta, odkrywając jego silne strony oraz usuwając bariery aby wydobyć niewykorzystany potencjał. Po trzecie obie podlegają podobnym zasadom etycznym. Wreszcie, po czwarte, profesjonalny mentor korzysta z bogactwa narzędzi i technik coachingowych.
Największą różnicą pomiędzy coachingiem i mentoringiem jest to, że coach pracuje

wyłącznie na zasobach klienta a mentor dokłada swoją wiedzę oraz doświadczenie, którymi umiejętnie się dzieli. To powoduje, że nie sposób być mentorem dla każdego i w każdej sytuacji. Można być świetnym mentorem w obszarze komunikacji lub przywództwa i jednocześnie mieć mniejsze kompetencje do bycia mentorem w obszarze sprzedaży. Mentor pomaga mentee zobaczyć inną perspektywę problemu aby wypracować więcej opcji jego rozwiązania. Mentor towarzyszy mentee w jego rozwoju, idzie obok niego, nie popycha go ani nie ciągnie za sobą. Wspiera go, stawia wyzwania. Nie ocenia, akceptuje różnice między nim a mentee. Relacja mentoringowa pomiędzy dwoma osobami może przybierać różne formy.

Z jednej strony mamy określone w czasie, opisane celami procesy mentoringowe trwające kilka lub kilkanaście spotkań, które odbywają się w miarę regularnych odstępach czasu. Z drugiej strony mentoring to też relacje, które trwają latami, nie mają zakontraktowanego konkretnego celu a mentor z mentee spotykają się na umawiane ad hoc spotkania mentoringowe. A to po to aby na tych spotkaniach mentee ma możliwość przedyskutowania z mentorem wyzwania, z którym akurat się zmaga.